Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

3,5 χρονών και όλα καλά...

Πολλές φορές αναρωτήθηκα ποιο μπορεί να είναι το μέλλον ενός παιδιού σαν του Νικόλα.
Ο φόβος είναι γεγονός ότι παραμένει. Ακόμα και σήμερα που το παρόν μας χαμογελά διάπλατα, είναι στιγμές που πιάνω τον εαυτό μου να παλεύει ακόμα με τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Ο ερχομός του χειρούργου μας στην Ελλάδα λόγω του συνεδρίου, αποδείχθηκε λύτρωση.
Περάσαμε 5 ώρες μαζί του στο αεροδρόμιο και είχα στην κυριολεξία κρεμαστεί από τα χείλη του. Πιθανόν να ακούγεται ανόητο αλλά είχα καιρό να νιώσω τόσο ασφαλής. Λες και αν κάτι συνέβαινε, θα ήταν σε θέση να το διαγνώσει βλέποντας τον και μόνο!!!
Παρατηρούσε τον Νικόλα χαμογελώντας δείχνοντας εμφανώς πόσο ευχαριστημένος ήταν από την εξέλιξη ενός παιδιού με τέτοιο ιστορικό. Μας ρώτησε λεπτομέρειες για τον τρόπο σίτισης του, την πρόοδο που έχουμε κάνει και δήλωσε πραγματικά ικανοποιημένος.
Το καλοκαίρι προχωρά, ο Νικόλας μεγαλώνει...Ξέρω καλά πως κάθε μέρα που περνά είναι και μια νίκη....
Καλό Καλοκαίρι σε όλους.

1 σχόλιο:

  1. Siena πολύ χαίρομαι για τα ευχάριστα νέα σας και φυσικά για την πρόοδο που έχει σημειώσει ο Νικόλας σας! Εύχομαι ένα πολύ όμορφο , ξέγνοιστο , ξεχωριστό καλοκαίρι για εσένα και την οικογένεια σου. :-)

    Μ.Φ.Χ
    Αφροδίτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή