Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Μετάβαση στις στερεές τροφές...

Πριν λίγες μέρες μιλούσα με μια φίλη και με μεγάλη χαρά της ανακοίνωσα ότι ο μικρός κατάφερε να φάει γιουβαρλάκια. Εκείνη τότε μου απάντησε: Για φαντάσου, για μας είναι κάτι το αυτονόητο ενώ για σας...
Ο Νικόλας, 8 μήνες πια μετά την αποκατάσταση του είναι σε θέση να τρώει στερεά τροφή. Μακαρόνια, ρύζι, μπισκότα, ψίχα ψωμιού πάντα βουτηγμένη σε σαλάτα, ψάρι, μαλακό τυρί, όλα κομμένα πολύ προσεκτικά, ποτέ στεγνά και με τα μάτια μου να κοιτούν οπουδήποτε αλλού εκτός από το στόμα του.
Βέβαια εξακολουθεί να λαμβάνει και αλεσμένη τροφή, κάποια γεύματα μέσα στην εβδομάδα, λόγω του κρέατος, αλλά έχω την αίσθηση ότι προχωράμε καλά. Αργά αλλά σταθερά.
Όταν λοιπόν ήμουν στην Ολλανδία, λίγες μέρες αφού είχαμε ξεκινήσει training σίτισης, εξέφρασα τους φόβους μου σε μια νοσοκόμα και εκείνη με συμβούλεψε ότι αφού φοβάμαι τόσο πολύ, καλό θα ήταν τότε να μην τον κοιτώ όταν καταπίνει. Αρχικά το θεώρησα αστείο. Μας πως είναι δυνατόν να τον ταΐσω χωρίς να τον κοιτώ? Όταν επιστρέψαμε και δειλά, δειλά κάναμε μια πρώτη προσπάθεια να ξεφύγουμε από τα νιανιά, απευθύνθηκα σε κάποιον ειδικό λογοθεραπευτή, προκειμένου να βοηθήσει την κατάσταση. Τα μαθήματα τελείωσαν άδοξα γιατί στην πραγματικότητα κανένας δεν μπορούσε να με βοηθήσει.
Είμαι μητέρα 3 παιδιών, του είπα, ξέρω τι πρέπει να του δώσω, ο Νικόλας είναι έτοιμος, όμως το θέμα δεν είναι τι θέλω εγώ και εκείνος, είναι ανατομικό. Το φαγητό μπορεί να περάσει? Σε αυτή μου την ερώτηση, δεν πήρα απάντηση. Φυσικά δεν φταίει ο λογοθεραπευτής.
Είναι κάποια πράγματα που πρέπει μόνοι μας να ανακαλύψουμε. Κάποια πράγματα που απλά πρέπει να κάνεις το πρώτο βήμα, χωρίς να ξέρεις το μετά.
Προτίμησα λοιπόν να το κάνω με το δικό μου παράδοξο τρόπο χρησιμοποιώντας όλα όσα η πείρα μου έχει διδάξει σε συνδυασμό με το ένστικτο μου ως μητέρα. Εδώ ο Νικόλας τα κατάφερε σε άλλα δυσκολότερα, κiνήσαμε γη και ουρανό προκειμένου να φύγουμε, φτιάξαμε οισοφάγο από το τίποτα, επιβίωσε όταν όλοι έμπαιναν στην εντατική για να τον χαιρετήσουν και θα κολλήσουμε στο φαγητό??
Σε κάθε κατάποση κοιτάζω αλλού, προτιμώ να μη βλέπω...αλλά είμαι αυτή που δίνει την επόμενη κουταλιά. Σε κάθε κουταλιά η ίδια κουβέντα: Μάσα καλά Νίκο. Να δουλεύουν τα δοντάκια.
Και μια ακόμη...και άλλη μία...μέχρι να αδειάσει το πιάτο....και εκείνος ανταποκρίνεται και μασάει, κάποιες φορές απλά καταπίνει και ύστερα κάνει ότι μασάει με άδειο στόμα. Πάντως το φαγητό περνάει.
Δεν υπάρχει μαγική συνταγή. Υπάρχει μόνο αγάπη και το ένστικτο της φροντίδας. Κάθε μητέρα ξέρει τι πρέπει να κάνει, αρκεί να το θέλει πολύ.

14 σχόλια:

  1. Όπως λέω συχνά, οι "ειδικοί" δεν είναι αυθεντίες. Και βάζω πρώτα εμένα υπό αμφισβητήση και μετά όλους τους άλλους. Πραγματικά δεν ξέρει κανείς ένα παιδί όσο το ξέρουν οι δικοί του άνθρωποι. Πως να το κάνουμε; Νομίζω λοιπόν, πως καλά κάνεις και προχωράς με τον δικό σου τρόπο, όπως πάντα έκανες με τον Νικόλα και κέρδισες. Αν τύχει να χρειαστείς και κάποιον πιο καταρτισμένο, είμαι βέβαιη πως θα το καταλάβεις από μόνη σου και θα βρεις αυτόν-ην, με τον οποίο-α θα μπορείς να συνεργαστείς καλύτερα. Σου έχω εμπιστοσύνη. :)

    Φιλάκια στον Νικόλα! Και να λάμπει το πιάτο, πες του ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σίνα ,μόλις τώρα μπήκα στο blog του Νικόλα.Τι να σου κορίτσι μου.Ο θεός να σου δίνει κουράγιο και δύναμη.Είμαι στο γραφείο.Ευτυχώς που δεν ήρθε ακόμα κανένας γιατί με έπιασαν τα κλαματα.Βλέποντας τις φωτογραφίες θυμήθηκα όλες εκείνες τις στιγμές που έζησα και εγώ πριν λίγο καιρό και πόνεσα.Πόνεσα πολύ βλέποντας το Νικόλα.Είναι αυτά τα παιδιά τόσο δυνατά που δεν το φαντάζεται κανένας.Τότε άκουγα που έλεγαν κάποιες "φίλες"μου,ότι το παιδί τους ανέβασε πυρετό και έχει σκάσει,ενώ εγώ μόλις είχα γυρίσει από 1,5 μήνα στο νοσοκομείο .Είχε πάρει μικρόβιο από ένα μεγάλο χειρουργείο και κόντεψε να πάθει σηψεμία.Δεν τις αδικώ αλλά έλεοςςςςς!!!Εγώ δεν έχω καμία φωτογραφία από τον Διογένη (ο γιός μου) πολύ λίγες.Μπράβο σου,μπράβο για τις γνώσεις που δίνεις σε άλλες μητέρες .Εγώ ακόμα δεν βρήκα κάτι ανάλογο.Φιλακια και θα μαθαίνω νέα σας!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σίνα ,μόλις τώρα μπήκα στο blog του Νικόλα.Τι να σου κορίτσι μου.Ο θεός να σου δίνει κουράγιο και δύναμη.Είμαι στο γραφείο.Ευτυχώς που δεν ήρθε ακόμα κανένας γιατί με έπιασαν τα κλαματα.Βλέποντας τις φωτογραφίες θυμήθηκα όλες εκείνες τις στιγμές που έζησα και εγώ πριν λίγο καιρό και πόνεσα.Πόνεσα πολύ βλέποντας το Νικόλα.Είναι αυτά τα παιδιά τόσο δυνατά που δεν το φαντάζεται κανένας.Τότε άκουγα που έλεγαν κάποιες "φίλες"μου,ότι το παιδί τους ανέβασε πυρετό και έχει σκάσει,ενώ εγώ μόλις είχα γυρίσει από 1,5 μήνα στο νοσοκομείο .Είχε πάρει μικρόβιο από ένα μεγάλο χειρουργείο και κόντεψε να πάθει σηψεμία.Δεν τις αδικώ αλλά έλεοςςςςς!!!Εγώ δεν έχω καμία φωτογραφία από τον Διογένη (ο γιός μου) πολύ λίγες.Μπράβο σου,μπράβο για τις γνώσεις που δίνεις σε άλλες μητέρες .Εγώ ακόμα δεν βρήκα κάτι ανάλογο.Φιλακια και θα μαθαίνω νέα σας!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμείς πάθαμε σηψαιμία...για 1 εβδομάδα δεν λειτουργούσε τίποτα και ήταν με μηχανική υποστήριξη. Με κάλεσαν και μου ζήτησαν να δώσω έγκριση για να τον βάλουν άμεσα χειρουργείο (το τρίτο μέσα στον μήνα...., ώστε να αφαιρέσουν τον οισοφάγο ως πιθανό αίτιο, γιατί όλες οι εξετάσεις για μικρόβιο και λοιμώξεις ήταν αρνητικά. Αρνήθηκα. Πήραμε Αμερική, τον παππού...ζητήσαμε μεσολάβηση. Έγινε ένας κακός χαμός με τους εκεί να μην ξέρουν τι τους γίνεται. Με εντολή του παππού άρχισαν να παίζουν με τα φάρμακα...κοκτέιλ...την τρίτη μέρα αντέδρασε σε κάποιο και συνήλθε από το πουθενά.... Το πόρισμα ήταν ότι απλά κατέρρευσε ο οργανισμός του, λόγω των πολλαπλών χειρουργείων που έγιναν.

      Διαγραφή
  4. Γεια σου Σίνα,
    Ο γιος μου που γεννήθηκε με ατρησία οισοφάγου είναι 7 χρονών. Αυτό το "Μάσα καλά" δεν έχω σταματήσει να το λέω σε κάθε μπουκιά...Βέβαια τώρα το ελέγχει μόνος του και όταν κάτι δεν μπορεί να το καταπιεί και του έχει καθήσει στην στένωση, πηγαίνει στον νεροχύτη, σαν να μην συμβαίνει τίποτα και το βγάζει...
    Και ο δικός μου πολλές φορές καταπίνει και επειδή εγώ συνεχίζω να του λέω "μάσα καλά", μασάει με άδειο στόμα!!
    Κάθε φορά που τον κοιτάω, βλέπω στα μάτια του την λαχτάρα για την ζωή.
    Τα παιδιά αυτά πάλεψαν για την ζωή τους και βγήκαν νικητές.
    Να είσαι αισιόδοξη, όλα καλά θα πάνε.

    Φιλικά,
    Αναστασία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα και σε ευχαριστώ. Εάν θες στείλε μου προσωπικό mail. Συλλέγω όσες πληροφορίες μπορώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΣΑΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ!!ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ 14 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΦΑΜΕ ΑΚΟΜΗ!!ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. My daughter she has gastrostomy because she has whole in larynx, now she drinking ,ratting and grown well our therapist is from thessaloniki

      Διαγραφή
  7. Βάσω καταρχήν να σου ζήσει το αγγελούδι σου. Αν θες στείλε μου πμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΣΙΝΑ ΓΕΙΑ ΣΟΥ !ΕΙΜΑΙ Η ΒΑΣΩ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΑΜΕ ΧΘΕΣ!ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΗ ΜΕ ΤΟ INTERNET ΓΡΑΨΕ ΜΟΥ ΕΔΩ ΤΟ E MAIL ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ!ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ ΟΜΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΘΕΙ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΤΡΗΣΙΑ!Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΣΤΟΛΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΟ.ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΧΘΕΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΕΚΛΑΙΓΑ ΚΑΙ ΕΝΙΩΘΑ ΟΤΙ ΣΕ ΞΕΡΩ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΜΑΣ ΣΥΝΔΕΕΙ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. sheenadim@gmail.com
    θα χαρώ πολύ να μιλήσουμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. καλησπερα σας!
    εχω γεννηση 05/2009 διδυμα κοριτσια και το ενα γεννηθηκε με ατρησια οισοφαγου. καναμε στο παιδων αγια σοφια το 1 χειρουργειο και ολα καλα με τον οισοφαγο αλλα στο χειρουργειο το παιδι επαθε εγκεφαλικη αιμοραγια 4 βαθμου τελικα παει πολυ καλα κινητικα νοητικα. τωρα ομως υπαρχει μια στενωση που θα πρεπει να γινει γαστροσκοπηση για να ελεχθει αν θα χρειαστει διανοιξη. θα ηθελα οσο το δυνατον περισσοτερες πληροφοριες για το πως να κινηθω. δεν μπορω να αφησω το παιδι να παθει τα ιδια με τα χειρουργια. σας παρακαλω οτι πληροφορια για εξειδικευμενα κεντρα γιατρουσ διαδικασιεσ μου δωσετε θα με βοηθησουν πολυ... ευχαριστω και περιμενω νεα σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Απάντηση για τον ανώνυμο πυ αφησε μύνημα για τα δίδυμα: εύχομαι να πάνε όλα καλά μέσα από την καρδιά μου. Εαν θέλεις στείλε μου μέιλ στο sheenadim@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Με έκανες να κλάψω, ένας άγγελος είσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή